بررسی ارتباط نوروپاتی دیابتی و عوامل خطر همراه در بیماران دیابتی نوع دو مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت بیمارستان گلستان اهواز

زمینه و هدف: نوروپاتی ناشی از دیابت می­تواند باعث اختلال حس و زخم اندام­ها، سلولیت، استئومیلیت، گانگرن و در نهایت قطع عضو شود. در برخی از افراد نوروپاتی دردناک ایجاد شده که می‌تواند باعث اختلال عملکردروزانة بیماران مذکور شود. بدلیل شیوع بالای این بیماری و عوارض آن که درصورت عدم تشخیص به موقع و کنترل آنها می­تواند مشکلات عدیده­ای برای بیمار و سیستم درمانی کشور ایجاد نماید و نظربه جمعیت بالای استان خوزستان، این پژوهش با هدف بررسی ارتباط نوروپاتی دیابتی و عوامل خطرهمراه دربیماران دیابتی نوع 2 مراجعه­کننده به کلینیک دیابت بیمارستان گلستان اهواز انجام شده است. روش بررسی: تعداد 150 بیمار دیابت نوع 2 بطورتصادفی، ارجاعی از کلینیک دیابت بیمارستان گلستان اهواز براساس درجه­بندی میشیگان و سپس انجام مطالعة هدایت عصبی موردبررسی و به دو گروه نوروپاتیک و بدون نوروپاتی تقسیم و ارتباط آنها با فاکتورهای خطر بررسی شد. یافته­ ها: از تعداد 150 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2، تعداد 39 نفر نوروپاتی داشتند که شیوع 26% داشت. در مطالعة بین نوروپاتی و ریسک­ فاکتورهای مختلف ارتباط معناداری بین نوروپاتی با پروفایل چربی خون، قندخون ناشتا، سیگار و HbA1c ، دیده نشد. اما بین نوروپاتی و سن (006/0P<) ، طول دورة بیماری (001/0>P)، BMI (05/0P<)، رتینوپاتی (001/0P<)، تست درجه­بندی میشیگان(001/0>P) و فشارخون(002/0P<) تفاوت معنا­دار از نظر آماری مشاهده شد. نتیجه­ گیری: باتوجه به اینکه در این مطالعه ارتباط معنا­داری ازنظرآماری بین متغیرهای: سن، تست درجه­بندی میشیگان، طول دورة بیماری، رتینوپاتی، فشارخون و BMI وجود داشته است، لذا باکنترل فشارخون و همچنین کنترل وزن بیماران و درنتیجه کاهش وزن و متعاقب آن کنترل بهتر قندخون بیماران می‌توان بروز عوارض دیابت و نوروپاتی ناشی ازآن را به تأخیر انداخت.